"Θα 'ρθει ο καιρός που θα σπάσω την πόρτα,
και η καρδιά μου στο φως θα χιμήξει.
Θα φύγω μακριά,
θα πετάξω ψηλά,
θα πετάω σ' ασύλληπτα ύψη,
και τότε πια δεν μπορεί,
αυτή η χλωμή,
αυτή η φτηνή η τιποτένια μου θλίψη,
θα μείνει ορφανή,
θα γυρνάει σαν τρελή,
θα ζητάει να με βρει και δε θα με βρίσκει,
Κι ούτε πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει
δεν πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει"
Αγγελάκας
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment