An ordinary life has this blog;
a minute attempt to remind me of the immortality of lines and powerful memories that made me grow into who I am now.
c'est le vent - c'est la vie.
Από τη «Μικρή σουΐτα σε κόκκινο μείζον» («Τα ερωτικά»)
Ανεξάντλητο- λέει- ανεξάντλητο το ανθρώπινο σώμα πηγμένος ουρανός κόκκινος ουρανός βυθίζεσαι κλαδί δεν έχεις να πιαστείς γη να πατήσεις πηγμένος ο ουρανός- για ν’ ανοιχτούνε τα φτερά σου πρέπει να βγεις.
No comments:
Post a Comment